In het weekend voor Hemelvaart overleed Renate Dorrestein. Ik zag het NOS-berichtje op mijn telefoon toen ik op een Spaans terras genoot van haar boek Het geheim van de schrijver. Wat vertelt ze daarin prachtig over het vak van een schrijver! Vol humor en zelfspot beschrijft ze haar ervaringen met schrijven, waardoor dit boek leest als een roman of een autobiografie. Echt een aanrader.
In Het geheim van de schrijver gunt Dorrestein ons een intiem kijkje in haar keuken. Ze vertelt over haar boeken alsof het onwillige kinderen zijn die ze alleen met uiterste inspanning in het gareel kon houden. Ik vond het fantastisch om te lezen hoe haar boeken tot stand kwamen en welke uitdagingen ze daarvoor heeft moeten overwinnen. Haar liefde voor het schrijven spat van elke pagina.
In het tweede deel van het boek geeft ze tips voor de technische kant van het schrijven. Veel van de door haar besproken aspecten komen ook aan bod in andere schrijfboeken, maar Dorresteins aanpak is zo helder en duidelijk, dat ik er toch weer veel van heb geleerd. Ze is dan ook niet voor niets docent creatief schrijven aan de universiteit in Michigan geweest. Bij elke tip geeft ze voorbeelden om duidelijk te maken wat ze bedoelt. Daarvoor put ze uitgebreid uit haar eigen werk, uit het werk van andere schrijvers en uit werk van haar studenten.
Haar schrijflessen zijn de afgelopen week door veel bloggers gedeeld. Dennis Rijnvis koos uit Het geheim van de schrijver zeven onmisbare schrijftips voor beginnende schrijvers. Schrijven Online koos er uit hetzelfde boek zes en deelde al in 2013 vier schrijftips van Renate Dorrestein uit haar lezing op het congres Schrijf dat boek. Anita, van mijn favoriete boekenblog Ogma, schrijft over haar ontmoeting met Renate Dorrestein en de persoonlijke tip die ze van de schrijfster kreeg.
En ik? Ik ga komende weken met haar schrijftips aan de slag om het manuscript voor mijn nieuwe boek te verbeteren. Zo adviseert Renate om zo specifiek mogelijk te schrijven. Dus geen ‘stoel’ maar ‘plastic kuipstoeltje’ en geen ‘hek’, maar ‘gietijzeren balustrade’. Daar ga ik bij het herschrijven extra op letten. Een andere les die ik zeer ter harte neem is dat elk (hoofd)personage een streven moet hebben. Komende week wil ik mijn moodboard voor mijn nieuwe boek opnieuw inrichten. Bovenaan komt in grote letters de tekst ‘Wat wil Clair?’ om me eraan te herinneren dat ik steeds het streven van mijn hoofdpersonage in de gaten moet houden.
Rapporteer
Mijn reacties