Op de vraag in de titel van dit blog had ik een paar weken geleden nog volmondig ‘nee’ gezegd. Er is immers veel veranderd in het aanbod van kinderboeken. Daar ontdekte ik toen mijn kinderen op de basisschool zaten en ik lekker lang doorbracht in de kinderboekensectie van de bibliotheek. Tot mijn verbazing vonden mijn kinderen de boeken uit mijn jeugd niet echt boeiend. Pinkeltje? Saai. De Kameleon? Daar is toch een film van? De boeken van Thea Beckman? Ouderwets! Alleen Pluk van de Petteflet en de boeken van Roald Dahl doorstonden de tand des tijds.

Kinderboeken van nu

Het deed een beetje pijn dat mijn favorieten van toen bij mijn kroost geen oplichtende snoetjes opleverden, maar mijn teleurstelling verdween snel toen ik kennis maakte met recentere kinderboeken. Knofje bijvoorbeeld. En de verhalen van Robin in de boeken van Sjoerd Kuyper. Dankzij een luister-CD raakte de hele familie verslingerd aan de verhalen van De boze heks van Hanna Kraan. Heerlijke verhalen voor lange autoritten. De boeken over Mees Kees en ook de boeken van Jacques Vriens heb ik met veel plezier voorgelezen. De meeste meer dan eens.

Afspiegeling van de maatschappij?

Als ik aan deze boeken denk, dan heb ik niet meteen het idee dat kinderboeken van nu rolbevestigend zijn. Een meester in plaats van een juf (Mees Kees) weerspiegelde toch juist de moderne samenleving? Of ik heb er niet zo op gelet. Dat kan ook, want in Schrijven Magazine (03-2020) las ik een artikel van Marloes Kemming. Zij schrijft over volwassenen die figureren in kinderverhalen:

“Slechts 13 procent van de moeders heeft daarin een betaalde baan, aldus Women Inc. Dit is zes keer minder dan in werkelijkheid. Ook zijn werkende moeders vaak juf of verpleegster, terwijl vaders burgemeester, agent of dokter zijn.”

Hier ligt een taak voor zowel schrijvers als illustratoren van kinderboeken, vindt Kemming. En ja, als die cijfers kloppen, dan kan ik het alleen maar met haar eens zijn.

Rolbevestigend

Ik sla er Knofje op na. ‘Vader komt het heus niet te weten. Die is zo vaak naar zijn werk’ lees ik. Foei! Ook in ‘Robin op school’ is moeder de hele dag thuis en vader aan het werk. Dat komt doordat de moeder van Robin net een baby heeft gekregen, verdedig ik Sjoerd Kuyper. Maar in ‘Robin en God’ is het ook de moeder die thuisblijft voor de kinderen. Even verderop in het boek lees ik ‘De dames staan in de keuken te koken’. Tja.

Het artikel in Schrijven Magazine heeft me aan het denken gezet. En wat erger is: ik vraag me de hele tijd af hoe het dan zit met romans voor volwassenen. Ik denk dat ik dat niet weten wil. De hoofdpersoon in mijn nieuwe roman is een vrouw en zij is lerares…oeps.