Senia
Op steeds meer plekken in Nederland worden literaire festivals georganiseerd. Volgens de Volkskrant komt dat misschien wel doordat uitgevers en schrijvers de tanende aandacht voor lezen en voor literatuur een nieuwe impuls willen geven. Nou, mij hoor je niet klagen hoor. Ik ga graag naar een lezing van een schrijver en daar is een literair festival de overtreffende trap van. Hoe meer schrijvers bij elkaar, hoe beter. Toch had ik nog nooit zo’n festival bezocht tot ik zondag 26 januari afreisde naar Twente voor de Landelijke Leesclub dag tijdens het Lutterzand Literair festival.

 

Op zich was de Landelijke Leesclub dag een soort toegift van het literair festival dat de dag ervoor begon met zes populaire schrijvers. Het bijzondere van het festival is dat het plaatsvindt in een prachtig wandelgebied en dat de lezingen van de schrijvers afgewisseld werden met een wandeling door dit mooie stukje Twente. Het liefst was ik het hele weekend gegaan, maar dat viel helaas niet te combineren met de andere plannen voor dit weekend. Ik ging dus alleen de zondag voor de Leesclubdag, maar dat was zeker de moeite waard.

Verschillende schrijvers
Eerder in dit blog vertelde ik al eens dat ik lid ben van een van de leesclubs van Stichting Senia. Mijn deelname aan de groep heeft me al veel opgeleverd. Zo lees ik nu regelmatig boeken die ik zelf nooit uit zou kiezen. Ik ontdekte allerlei voor mij nieuwe schrijvers waar ik nog wel eens een boek van wil lezen. Rascha Peper bijvoorbeeld, maar ook Stefan Brijs en Pascal Mercier. De boeken die we lezen, kiezen we uit de nieuwe lijst van Senia en omdat we met zeven zijn, zit daar regelmatig een verrassend boek tussen. Het boek moet natuurlijk wel uit voor de volgende bijeenkomst, dus laat ik Netflix vaker schieten en lees ik meer.

Reader
Het allerleukste van een leesclub is het uitwisselen van ervaringen met andere lezers. Het wordt vooral interessant wanneer de één helemaal lyrisch is over een boek, terwijl de ander het halverwege heeft weggelegd omdat ze er niet doorheen kwam. Wat maakt nu dat een boek je erg aanspreekt of juist niet? Daar praten we dan over aan de hand van een reader van Senia. In de reader staat een samenvatting en een analyse van het boek. De reader wordt opgesteld door een student Nederlands en biedt over het algemeen een verdieping op het verhaal. Achterin de reader staat een serie vragen die de discussie over het boek op weg kunnen helpen.

Lutterzand
Op de Landelijke Leesclub dag was geprobeerd dezelfde setting aan te houden als een reguliere leesclub-bijeenkomst. De organisatie had huiselijke en schilderachtige locaties gekozen: het schrijvershuisje, de Lutte Hutte, het theehuis. De groepen waren bewust klein gehouden en waren niet groter dan 15 personen. Ik moest vooraf een keuze maken uit vijf in leesgroepen populaire boeken. Bijzonder was natuurlijk dat de schrijver aanwezig was bij de bespreking van het boek. Elsbeth Etty bijvoorbeeld met haar boek over Willem Wilmink, maar ook Rinske Hillen met haar boek Houtrot. Elke groep werd begeleid door een student van de faculteit Neerlandistiek aan de universiteit in Münster.

Opkamer
De Leesclubdag startte met een gezamenlijke lunch in het Paviljoen. Na een welkomstwoordje van de enthousiaste organisator en van de trotse burgemeester van Losser werden we met ‘onze’ schrijver op pad gestuurd. Ik had gekozen voor het boek Het Smelt van Lize Spit. De bespreking van het boek vond plaats in de opkamer van de Twentse boerderij behorend bij de camping op loopafstand van het paviljoen. De aankleding en inrichting was nog precies hetzelfde als een halve eeuw geleden en alleen dat al was de wandeling waard.

Lize Spit
In de aanwezigheid van de schrijver is het natuurlijk niet gemakkelijk om te zeggen dat een boek je niet bevalt of dat je je aan passage X stoorde. Gelukkig vond ik Het Smelt fantastisch. Schokkend en indrukwekkend met overdonderende zinnen. Lize Spit praatte gezellig mee over het boek en gaf hier en daar wat toelichting over de achtergrond van het verhaal. Er kwam een leuke discussie op gang over de impact van het boek op mensen die zich in het verhaal konden herkennen. Lize vertelde ook nog wat over het succes van het boek en hoe dat haar leven in positieve zin heeft veranderd. Ten slotte las ze nog iets voor uit het boek.

Ik heb een geweldig leuke middag gehad en ga volgend jaar zeker weer. Misschien ga ik dan wel het hele weekend en heel misschien vind ik de moed mee te doen aan de bij dit festival horende schrijfwedstrijd.

1000 Resterende tekens